Boekhandel Blokker

Kinderboekwinkel Amsterdam

Rietje Nivard van de Kinderboekwinkel in Amsterdam bespreekt bij RNH iedere dinsdag om 9.10 drie kinderboeken.

Utrechtse kinderboekwinkel

Leesgoed

Jacqa puzzels en tekst * tip!

Jaapleest

De gelukkige lezer

Kinderboekenpraatjes

Bas Maliepaard (Trouw)

Edward van de Vendel

7Days

Young Adult

Mijn zus woont op de schoorsteenmantel

Jamie begrijpt eigenlijk niet wat het gedoe is over zijn dode zus Rose. Zijn vader verdrinkt zijn verdriet, zijn moeder vlucht, maar hij kan zich Rose helemaal niet herinneren. Hoe kun je dan iemand missen?

Jamie houdt hoop op radicale verbeteringen in zijn weinig rooskleurige leven, ook al wordt hij daarin keer op keer teleurgesteld. In zijn nieuwe klas wordt hij weer gepest, zijn moeder vergeet zijn verjaardag, het winnende doelpunt met voetbal levert hem geen eeuwigdurende populariteit.

De ommekeer, de coming-of-age, komt als zijn kat Roger wordt doodgereden…

Hoofdpersoon Jamie is 10 jaar, maar toch is dit een boek voor young adults. Daarom is het ook functioneel dat Jamie zijn gevoelens en gedachten zo expliciet verwoordt. De lezer zal zich mogelijk meer identificeren met zus Jas dan met Jamie, maar herkent wel Jamie´s belevingswereld (we zijn allemaal 10 jaar geweest…). Vaak zit de literaire kracht van een boek in de kijk op wereld die de hoofdpersoon heeft. Door Jamie´s ogen echter ziet de lezer de wereld zoals hij werkelijk is; de kracht van het verhaal zit in de manier waarop Jamie stug blijft hopen dat die wereld zal veranderen. Het aantrekkelijke van dit boek zit hem dan ook niet in de weggelaten stukjes die de fantasie prikkelen, maar meer in de onontkoombaarheid van de ellende waarin Jamie en zijn zus Jas in zitten. De lezer krijgt bewondering voor de manier waarop Jamie zich staande houdt en plaatsvervangende kromme tenen voor het Spiderman t-shirt dat Jamie maandenlang onafgebroken draagt. En daardoor krijgt de ontknoping kracht. Annabel Pitcher geeft de stelling mee dat heel erg hopen op iets helemaal niet hoeft te helpen, maar dat de goede wending nog kan komen als alle hoop de bodem ingeslagen is.

Het zou het mooiste moment van mijn leven moeten zijn geweest, maar ik voelde me net als Dominic van mijn school in Londen. Dominic is gehandicapt, en elke keer als hij iets deed, al was het maar zijn naam in grote, rare letters schrijven, ging iedereen hem prijzen alsof hij een boek of zo had geschreven. Toen de directeur over mijn doelpunt vertelde, voelde ik me precies zo, alsof het heel gewoon was voor ieder ander, maar heel bijzonder voor de maffe jongen met rood haar van wie iedereen dacht dat hij te achterlijk was om te kunnen voetballen.

Annabel Pitcher

Pimento/Mistral 2011